مسیرزندگی

این روزها دلم کمی‌تمرین نابینایی می‌خواهد!
دوست دارم کسی پیدا شود تا چشم‌هایم را ببند؛ کسی که برایم از هیاهوی آخر سال بگوید

اصلاً مگر میشود عاشقی نکرد و از دنیا رفت...
خیلی از ما آدمها اصلاً عاشقی نمیکنیم،همه اش عادت است...
عادتِ به دوست داشتن...
عادتِ به تکرار کردن یک سری کلمات بی معنی...
عاشقی که میگویم،منظورم این عشقهای مجازی امروزی نیست...
عشقهایی که با in rel شروع و با block تمام میشوند...
عشقهایی که ساعتی اند...
که از روی عکس انتخاب میکنیم و با عکس بهتر جایگزین میکنیم...
عشق را باید از پدرانمان،مادرانمان،از بزرگانمان یاد بگیریم...
که به ما یاد میدهند رابطه‌ها را تعمیر کنیم،تعویض نکنیم...

اگه از ارتفاع بترسی، نمیتونی به ماه دست پیدا کنی.

خطرناک ترین جمله دنیا چیست؟
گفته می‌شود خطرناک‌ترین جمله این است: «من همینم که هستم.»
در این جمله کوتاه می‌توانیم غرور، لجاجت، خودرایی، خودخواهی، درجا زدن و به‌تدریج راندن آدم‌ها از اطراف خود را حس کنیم
پس مراقب باشیم ، هر روز فرصتی هست برای یه قدم بهتر شدن .
با تغییرات کوچک روز بروز حالمون بهتر میشه

این لحظه را زندگی کن...
زمانی برای زندگی کردن هست و زمانی برای مردن.
آن‌ها را باهم قاطی نکن، وگرنه هردو را ازدست خواهی داد.
هم اکنون، با تمامیت و شدت زندگی کن و وقتی که مردی،
آنوقت به تمامی‌بمیر. بخش بخش نمیر:
یک چشمت بمیرد و با چشم دیگر به اطراف نگاه کنی؛
یک دست بمیرد و با دست دیگر دنبال یافتن حقیقت باشی!
وقتی می‌میری، با تمامیت بمیر. و تعمق کن که مرگ چیست.
ولی هم اکنون، وقتت را برای چیزهایی که در دوردست هستند تلف نکن:
این لحظه را زندگی کن

شهروندان با احتکار و هجوم به سمت کالاها به شکلی خودانگیخته ،
بی‌اعتمادی‌شان را نسبت به دولتی که بر سرِ کار است نشان می‌دهند ...

آموخته‌ایم
خیلی خوب ویرانی‌ها
تنگ‌دستی‌ها
دلتنگی‌ها را
بشناسیم
و در آن‌ها لباس نو بپوشیم.
همه کس خواست ما را فراموش کند.
به دست ما چاقویی برنده می‌دهند
و می‌گویند: امیدواریم امانت‌دار خوبی باشید
ما سکوت می‌کنیم
و چاقو را در جیب می‌گذاریم...

برگرد و به زندگی بیا